VOR (VHF Omni-Range) เป็นระบบพื้นฐาณการนำร่อง Electronic ที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน ระบบการนำร่องแบบ VOR ยังขึ้นอยู่กับเครื่องส่งสัญญาณบนพื้นดิน ที่ส่งสัญญาณให้เครื่องรับ VOR ระบบ VOR ทำงานด้วยคลื่นวิทยุ ที่มีแถบความถี่สูงจาก 108 ถึง 117.95 MHz การรับสัญญาณในระบบ VOR ต้องเป็นแบบเส้นตรง เครื่องบินจะต้องมีความสูง 1000 ฟุต เหนือพื้นดินในการที่จะรับ สัญญาณได้รอบด้าน

VOR Range ( ระยะรัศมีทำการไกล )

VOR Class= Low Altitude       ความสูง 1,000-18,000 feet      รัศมี 40 nautical miles

VOR Class=High Altitude       ความสูง 1,000-14,500 feet      รัศมี 40 nautical miles

VOR Class=High Altitude      ความสูง 14,500-60,000 feet      รัศมี 100 nautical miles

VOR Class=High Altitude      ความสูง 18,000-45,000 feet      รัศมี 130 nautical miles

การทำงาน

สถานี VOR ทำการส่งสัญญาณสองความถี่ในเวลาเดียวกัน ความถี่ที่หนึ่งส่งแบบ Phase คงที่ไปรอบทิศทาง ใช้เป็นความถี่อ้างอิง และความถี่อีกความถี่หนึ่ง เป็นสัญญาณแบบ ที่ Phase เปลี่ยนแปลงหมุนไปรอบๆ ตัว 360 องศา ซึ่งเหมือนกับไฟประภาคาร สัญญาณทั้งสองจะมี Phase ตรงกันที่ 360 องศา ( ที่ทิศเหนือแม่เหล็ก ) และ Phase ต่างกัน 180 องศา เมื่อสัญญาณหมุนผ่านไป 180 องศา อุปกรณ์ ในเครื่อง บินจะรับสัญญาณทั้งสองสัญญาณ เครื่องรับสัญญาณจะคำนวนความแตกต่างระหว่าง สัญญาณทั้งสองสัญญาณ และแปลความหมาย หรือผลลัพท์ เป็นองศา ของรัศมีให้นักบินทราบ

RADIALS: สัญญาณทั้งสองจากเครื่องส่งสัญญาณ VOR จะสร้างเส้นรัศมี 360 เส้น เหมือนกับซี่ลวดล้อจักรยาน แต่ละเส้นเราเรียกว่า Radial อุปกรณ์ระบบนำร่อง VOR ในเครื่องบิน จะบอกให้ทราบว่า เส้น RADIAL ไหนที่เครื่องบินกำลังบินอยู่

VOR INDICATOR

A : Rotating Course Card แบบหน้าปัดหมุนได้ หน้าปัดจะแบ่งออกเป็น 360 องศา ซึ่งจะบ่งบอกถึง VOR bearing ( มุมเป็นองศา จากสถานี VOR ) ซึ่งนักบินเลือกเป็นรัศมีอ้างอิง
B : Omni Bearing Selector or OBS knob ,ใช้หมุนหน้าปัด เพื่อให้ชี้ไปในตำแหน่งที่ต้องการจะบินไป
C : TO-FROM indicator เป็นลูกศรสามเหลี่ยม ชี้ขึ้นบนเมื่อกำลังบินเข้าหาสถานีส่งสัญญาณ VOR ลูกศรสามเหลี่ยมจะชี้ลงล่าง เมื่อเครื่องบิน บินจากสถานีส่งสัญญาณ VOR จะมีธง หรือสัญญลักษ์สีแดงแทนลูกศร TO-FROM เมื่อระยะเครื่องรับไกลกว่าที่สัญญาณจะส่งถึง หรือ สถานีส่งหยุดส่งสัญญาณ
D : Course Deviation Indicator (CDI). เป็นเข็มหน้าปัด หรือเส้นบนหน้าปัด เข็มหน้าปัดนี้ จะเคลื่อนที่ไปทางซ้าย หรือทางขวาของหน้าปัด ซึ่งแสดงให้ทราบว่า จะต้องบังคับให้เครื่องบินกลับเข้าแนวการบินที่กำหนด
DOT : The horizontal dots จุดแนวนอน ที่อยู่ตรงกลางหน้าปัด เป็นระยะที่ เครื่องบินบินออกนอกแนวที่กำหนด จุดแต่ละจุดจะมีค่าเท่ากับ 2 องศา ที่เครื่องบินบินออกนอก แนวทาง ที่กำหนด

การทำงาน

ที่จะกล่าวนี้เป็นเพียงทั่วๆไป ไม่เฉพาะเจาะจง เครื่องบินบางลำอาจจะมีรายละเอียดที่ต่างกัน นักบินสามารถตั้งเครื่องรับ VOR เพื่อเลือก สถานี ภาคพื้น หรือ จะพูด อีก อย่างหนึ่ง ก็ คือ เลือก เส้นรัศมี แม่เหล็ก เข้าหาสถานี หรือ รัศมีแม่เหล็กออกจากสถานี VOR เส้นรัศมีนี้บนหน้าปัดเครื่องรับ ก็แบ่งออกเป็น 360 องศา ที่จุด 360 องศา ก็คือขั้วเหนือแม่เหล็ก Magnetic North เมื่อ เราเรียก เส้น รัศมีนี้ เราเรียก เป็น ตัวเลขสามตัว เช่น 90 องศา เราเรียก 090 เป็นต้น

เวลาที่ถูกต้องในการตั้งเครื่องรับ ให้ดำเนินการขณะที่ ครื่องบินอยู่บนพื้นดิน เพราะว่านักบินต้องทำการเตรียมการก่อนการบิน และรู้ว่าจะบินไปไหน หลังจากที่บินขึ้นไปแล้ว ปกติ จะเริ่มที่ ความสูง 1000 ฟุต สูงจาก พื้นดิน เป็นอย่างต่ำ เครื่องรับ VOR จึงจะ สามารถรับสัญญาณจากสถานีส่งได้ แล้ว ธงลูกศรรูปสามเหลี่ยม FROM ( รูป ซ้ายมือ ).ก็จะปรากฎ

เมื่อเครื่องบิน บินไปได้ประมาณครึ่งทาง หรือใกล้กับสถานี VOR ข้างหน้าหรือต่อไป เครื่องรับ VOR ก็จะได้รับสัญญาณจากสถานีข้างหน้า ธงรูปสามเหลี่ยมก็จะเปลี่ยนจาก FROM เป็น TO ( รูปขวามือ ) ณ ขณะนี้นักบินก็ควรจะ หมุนหน้าปัด ( OBS Knob ) เพื่อเลือกเส้นรัศมี แม่เหล็กของสถานี VOR ข้างหน้า

เข็ม CDI (เข็มบอกแนวการบิน) บนหน้าปัดบอกแนวการบิน ผิดจากเป้า ( ไม่ชี้ ที่ตรงกลาง ) ไปสี่จุด และนั่นก็คือผิดไป 8 องศา จากแนวที่กำหนด และนักบินจำเป็นต้องแก้ไข โดยการหันหัวเครื่องบินให้ถูกต้อง

ถ้าเครื่องบินบินไกลจนพ้นรัศมีการส่งสัญญาณของสถานี VOR หรือสถานีหยุดส่งสัญญาณเครื่องรับ VOR จะแสดงธง หรือสัญญลักษ์สีแดงเพื่อบอกให้นักบินได้ทราบ จะได้ไม่เข้าใจผิดเพราะว่าเข็ม CDI จะอยู่ที่ตรงกลางตลอดเวลา